Jednak miał też pecha, że wpadł potem w szufladkę "maczo" Franza Mauera, z której już niestety nie wyskoczył. A przecież przed latami 90. potrafił stworzyć bardzo ciekawe, intrygujące postacie psychologiczne, dla których warto było obejrzeć nawet taki sobie filmik, jak ten tutaj. To se se nevrátí.

Coś w tym jest, gdy oglądam wcześniejsze filmy, gra Lindy wydaję się inna, bez tej dziwnej maniery, którą razi teraz. Trochę szkoda, bo naprawdę miał potencjał, może jeszcze "wróci".